پیشبینیها در اواسط سال 2023 حاکی از آن بود که انتشار “Baldur’s Gate 3″، استانداردهای بازیهای نقش آفرینی (RPG) را به طور چشمگیری ارتقا خواهد داد. حال در اوایل سال 2025، متاسفانه این پیشبینیها به واقعیت پیوستهاند. باید گفت که “Avowed”، یک RPG اکشن فانتزی با داستانی جذاب و روایتی با انتخابهای تاثیرگذار است، اما استانداردهای جدید تعریفشده توسط بازیهایی مانند “Baldur’s Gate 3” را در سال 2025 برآورده نمیکند. دنیای بازی با وجود زیبایی، فاقد پویایی و تعامل کافی در مقایسه با آثار معاصر یا حتی کلاسیک است.
بازی “Avowed” یک داستان فانتزی گیرا را روایت میکند و با ایجاد تعادل بین جدیت فلسفی و طنز، سبک همیشگی استودیو “Obsidian” را به نمایش میگذارد که قابل ستایش است.
گیم پلی بازی “Avowed“
من در نقش فرستادهای از امپراتوری “Aedyr”، به سرزمینهای زنده فرستاده میشوم تا در مورد “Dreamscourge” تحقیق کنم. این طاعون روحی، موجودات زنده را به جنون میکشاند و آنها را با قارچهای رنگارنگ آلوده میکند. این بیماری به سرعت در حال گسترش است و وظیفه من، به عنوان فرستادهای بینام و نشان، جلوگیری از رسیدن آن به امپراتوری “Aedyr” است.
در جایگاه فرستاده امپراتوری مقتدری که در پی گسترش نفوذ خود بر سرزمینهای مسکونی است، همواره با وحشت اقوام مختلف این جزیره مواجه شدهام، اقوامی که هر کدام پرچم خود را در بخشی از این سرزمین برافراشتهاند. با این حال این تنها ویژگی متمایز من نیست.
من یک خداگونه (Godlike) هستم، کسی که مورد لطف یکی از خدایان قرار گرفته و تواناییهای خارقالعادهای دارد. نشانههای قارچی روی بدنم نمادی از پیوند من با الوهیت است، البته بدون آنکه به جنون دچار شوم. با این حال صداهای مرموزی که در رویاهایم شنیده میشود، آرامش را از من گرفته است.
با پیشرفت داستان، روایت “Avowed” از یک ماجرای سیاسی با حال و هوای فانتزی به چیزی شبیه به آثار دانته (Dantean) تبدیل میشود: خدایان باستانی، نژادهای فراموششده و تاملات فلسفی پیچیده در آن نقش پررنگی دارند.
من کار خود را به عنوان یک پیامرسان ساده آغاز میکنم، اما همانطور که انتظار میرود، اوضاع به تدریج از کنترل خارج میشود. این بازی به شکلی غیرمستقیم به موضوعاتی مانند استعمار، توتالیتاریسم در حال گسترش و بحرانهای زیست محیطی میپردازد، اما هرگز حس سنگینی یا خستگی ایجاد نمیکند.
اگرچه ممکن است تنظیمات بازی روی کاغذ کمی پیچیده به نظر برسد، “Avowed” توانسته است در طول حدود 50 ساعت گیمپلی خود تمرکز قابل توجهی را حفظ کند. هیچگاه احساس نکردم که روند داستان یا اتفاقات بازی برایم گنگ شود. این موضوع تا حد زیادی به لطف وجود یک واژهنامه پویا در بازی است که در هر زمان از مکالمات قابل دسترسی است؛ مشابه چیزی که در”فاینال فانتزی 16″ دیدهایم.
همراهان شما در بازی “Avowed“
تیم شما از چهار همراه تشکیل شده که هر کدام ویژگی های منحصربهفرد خود را دارند. “Marius” یک مرد کوتاه قد، تندخو اما مهربان، شخصیتی آشنا و دوست داشتنی است. “Kai” با طعنه های نیش دار اما صمیمانه اش، یادآور “Garrus” است (جالب اینجاست که صداپیشه ی او، براندون کینر، همان صدای “Garrus” است). یکی دیگر از همراهان، که نمی توانم در موردش بیشتر توضیح دهم، از شوخی های جنسی بیپروا لذت می برد. البته یک شخصیت کتاب خوان و جدی نیز در این گروه وجود دارد تا تعادل برقرار شود.
این شخصیتها ممکن است کلیشهای به نظر برسند و مشابه آنها را در دیگر بازیهای RPG دیده باشید، اما هر کدام با جزئیات دقیق طراحی شدهاند و داستانها و انگیزههای خاص خود را دارند. علاوه بر این آنها مجموعهای تقریبا بیپایان از دیالوگها و نظرات جالب دارند که در مکانهایی مثل کمپهای آتش سوزی بیان میکنند؛ جاهایی که میتوانید زخمهایتان را التیام دهید، تجهیزاتتان را ارتقا دهید و گفتوگوهای جذابی با آنها داشته باشید. با وجود کلیشه بودنشان، این شخصیتها زنده و واقعی به نظر میرسند.
زیبایی دنیای بازی “Avowed”
ماجراجویی در کنار این گروه در مناطق متنوع سرزمینهای زنده بازی بسیار لذتبخش است؛ چرا که “Avowed” یک اثر بصری خیرهکننده است. هر منطقه طراحی منحصربهفرد خود را دارد و تیم سازنده با حساسیتی شبیه به فیلمبرداران حرفهای آن را خلق کردهاند. بارها پیش میآید که با عبور از گوشهای یا بالا رفتن از یک قله، منظرهای حیرت انگیز پیش رویتان ظاهر شود؛ تصاویری که گویی مستقیما از دل یک اثر هنری فانتزی بیرون آمدهاند.
نقشههای بازی پر از نقاط جذاب هستند؛ از غارهای عمیق گرفته تا ویرانههایی پر از غنیمت. این مکانها شاید شبیه دنیاهای واقعی نباشند، اما حس رؤیایی دنیای فانتزی را به بهترین شکل ممکن منتقل میکنند؛ گویی مستقیما از تخیل خالقان بازیهای رومیزی فانتزی سرچشمه گرفتهاند.
در ابتدای تجربهی “Avowed”، بازی تأثیر به سزایی بر مخاطب میگذارد. در طول ده ساعت ابتدایی که در شهر بزرگ “Paradis” و منطقهی “Dawnshore” سپری شد، ضمن آشنایی با “Dreamscourge” و شرایط زندگی تحت سلطهی “Aedyr”، به جستجو در سیاه چالهای عمیق و غیرمنتظره پرداخته و با شخصیت “Kai” به گفتگو نشستم و با افراد بانفوذ محلی درگیر شدم. این تجربیات نه تنها یادآور هیجان اولیه ناشی از تجربه عناوینی مانند “New Vegas” یا “Oblivion” بود، بلکه از آن نیز فراتر رفت.
در حالی که به تجربهی “Avowed” بیشتر پرداختم، کمکم این حس در من شکل گرفت که این بازی در مقایسه با عناوین بزرگ و نوآورانهی نقشآفرینی، اهداف بلندپروازانهی چندانی را دنبال نمیکند. “Avowed” را میتوان یک بازی اکشن ماجرایی با محوریت داستان و انتخابهای بازیکن دانست، یا اینکه آن را نسخهای سادهتر از نقشآفرینیهای بزرگ مقیاس تلقی کرد؛ سبکی که به نظر میرسد در صنعت بازیهای ویدیویی رو به افول است.
سیستم مبارزه غنی و عمیق در “Avowed”
در بازی “Avowed”، سیستم مبارزاتی عمیق و غنیای در انتظار شماست که به ویژه در نیمه دوم بازی خود را نشان میدهد. در حالی که استفاده از سلاحهای سنتی مانند شمشیر، تبر، نیزه و گرز امکانپذیر است، برای بهرهمندی کامل از تجربه بازی، ترکیب حملات از راه دور قدرتمند با نبردهای تن به تن ضروری به نظر میرسد. همچنین امکان استفاده همزمان و ترکیبی از سلاحهای تکدستی وجود دارد. برای نمونه میتوان یک گریمور را با شمشیری آتشین ترکیب کرد و قبل از درگیری تنبهتن، ضربات مرگبار آتشین را بر سر دشمن فرود آورد.
اگر به جادو علاقهای ندارید، میتوانید از ترکیب گرز و تپانچه استفاده کنید. گریمورها با جلوههای ویژه جذابیت دارند، اما اگر به جادوهای سریعتر علاقه دارید، چوب دستی هم در دسترس است. تپانچهها و آرکبوسها با سرعت بارگیری پایینتر، و کمانها نیز در دسترس هستند. سلاحهای معمولی مهمات نامحدود دارند، اما استفاده از گریمورها نیازمند اسانس (مانا) است.
در بازی، شما با گسترهای از کلاسها و داستانهای پسزمینه متنوع روبهرو هستید که میتوانید از بین آنها انتخاب کنید. نکته جالب اینجاست که تمامی درختهای مهارت اصلی بازی (شامل جنگجو، تکاور، جادوگر و سایه) بدون محدودیت در دسترس همه کلاسها قرار دارند. این بدان معناست که شما میتوانید شخصیت منحصربهفرد خود را با ترکیب تواناییهای مختلف از این درختها بسازید و تجربهای شخصیسازیشده داشته باشید.
اگرچه امکان تغییر تجهیزات همراهان در بازی وجود ندارد، اما سیستم مبارزه پویا این کمبود را جبران میکند. همراهان شما در طول نبرد به طور مداوم حملات ویژه قدرتمندی را جمعآوری میکنند. شما میتوانید این حملات ویژه را در لحظات کلیدی و مناسب فعال کنید تا به طور استراتژیک از آنها در نبردها بهره ببرید.
ماموریتها بر اساس قدرت تجهیزات شما و نه سطح شخصیت شما دارای درجه سختی هستند. ارتقا تجهیزات به شدت توصیه میشود زیرا یافتن سلاح های قوی در بازی میتواند دشوار باشد و اغلب شما را ملزم به تکمیل ماموریتهای فرعی یا بررسی مناطق دور افتاده میکند.
انتقادات به بازی “Avowed“
با این حال “Avowed” تنها به عنوان یک بازی اکشن اول شخص شناخته نمیشود، اما پس از مدتی، ضعفهای سیستمهای نقشآفرینی آن کاملاً آشکار میشوند. این محدودیتها زمانی برای من روشن شد که نقش یک دزد درمانده را بازی میکردم؛ وقتی فهمیدم میتوانم بدون هیچ پیامدی اموال دیگران را به طور کامل غارت کنم. به راحتی میتوانستم وارد خانه یک شخصیت شناختهشده شوم، اطراف را بررسی کنم، قفل صندوقها و جعبههایشان را باز کنم و سکههایشان را بدزدم، در حالی که تنها واکنشی که ممکن بود دریافت کنم، یک توبیخ ساده و بیاهمیت بود.
وقتی با کسی صحبت نمیکنم، آن شخص فراموش میکند که من آنجا هستم. در این دنیا هیچ اتفاقی نمیافتد مگر اینکه من برای وقوع یا مشاهده آن دعوت شده باشم. این موضوع “Avowed” را به بازی بدی تبدیل نمیکند – من از آن لذت بردم – اما نشاندهنده کمبودهایی است که نسبت به همعصران خود دارد، به ویژه بازیهای اول شخص بتسدا که به وضوح بر اساس آنها طراحی شدهاند.
من آزادی عمل ندارم که در هر لحظه که اراده کنم به کسی آسیب برسانم و مسئولیت آن را بپذیرم (اگرچه در روند داستان، فرصتهای متعدد برای کشتن یا نشان دادن مهربانی در اختیار من قرار میگیرد). همچنین اگرچه پنهان کاری یک گزینه است، اما اغلب به عنوان راهی برای غلبه بر یک دشمن خاص تلقی میشود. متأسفانه هنگامی که به فردی حمله میکنم (خواه از پشت یک سنگر باشد یا با استفاده از جادوی نامرئی) تمام دشمنان حاضر در صحنه از حضور من آگاه میشوند.
کلام آخر
بازی Avowed در دورهای پرشور برای بازیهای نقشآفرینی عرضه میشود. پس از موفقیت عناوینی چون “Baldur’s Gate 3″، “Stalker 2″، “Kingdom Come: Deliverance 2” و “Elden Ring”، به نظر میرسد که استقبال از چالشها، چه از نظر درجه سختی و چه از نظر پیچیدگیهای گیمپلی، در این سبک نه تنها پذیرفته شده بلکه به یک انتظار تبدیل شده است.
این بازی در زمینههای مختلف RPG، از جمله عمق گفتگوهای شخصیتها، جزئیات طراحی جهان و پرداختن به جنبههای تاریک، از “Dragon Age: The Veilguard” پیشی میگیرد. با این حال وقتی این دو را مقایسه میکنم، متوجه میشوم که هر دو برای جذب مخاطبان وسیعتری طراحی شدهاند. در حالی که RPGهایی که به سلیقههای خاص و منحصر به فرد توجه دارند، موفقتر عمل کردهاند.
واقعا امیدوار بودم که “Avowed” بتواند مانند دیگر عناوین بزرگ این ژانر، موانع تجاری را پشت سر بگذارد. استودیوی “Obsidian” در این زمینه تجربه و مهارت بالایی دارد و در زمره بهترینها قرار دارد. “Avowed” از نظر طراحی هوشمندانه است، اما فاقد حس واکنش پذیری بوده و به اندازه برخی از آثار برجسته “Obsidian” انعطافپذیر نیست.
نظرات کاربران